Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. Jak zwyczajny [8], dawniej: jak [9] ( Bos grunniens) – udomowiony gatunek dużego ssaka parzystokopytnego z podrodziny bawołów (Bovinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae). Występuje w Tybecie, Indiach i Chinach, gdzie żyje zarówno w stanie dzikim, jak i udomowionym.
fot. Adobe Stock, WildMedia Salamandra plamista należy do najpiękniejszych płazów. Występuje także w Polsce, przeważnie na terenach górskich, jednak nie wyżej niż na wysokości 1300 m Ciemne, niemal czarne ciało salamandry pokrywają jaskrawe, żółte, pomarańczowe bądź brązowe plamy. Najczęściej są to jednak plamy żółte. Czy można hodować salamandrę w domu i o czym należy pamiętać? Spis treści: Jak wygląda salamandra plamista? Gdzie występuje salamandra plamista? Salamandra plamista: warunki życia Hodowla w domu salamandry plamistej Jak wygląda salamandra plamista? Salamandra plamista uważana jest za jednego z najpiękniejszych płazów na świecie. Jej ciało jest niezwykle lśniące i czarne, ale nie w całości. Zdobią je żółte plamy, rozsiane na całej powierzchni. Na świecie nie ma dwóch osobników o dokładnie takim samym układzie plam. Po boku głowy salamandra ma gruczoły, które mogą wydzielać jad. Choć salamandra bez wątpienia budzi ogromny podziw, trzeba bardzo uważać: w żadnym wypadku napotkanego na swojej drodze płaza nie wolno dotykać ani brać na ręce. To dość mały płaz – osiąga długość ciała do około 23 cm (salamandry są większe, niż popularne w Polsce traszki) . Samice są zwykle masywniejsze niż samce. Albinizm wśród przedstawicieli tego gatunku przeważnie nie występuje, a jedyną pozbawioną melaniny częścią ciała jest brzuch. Co ciekawe, jaskrawe i kontrastowe barwy ciała pełnią ważną rolę ostrzegawczą dla drapieżników. Gdzie występuje salamandra plamista? Salamandra żyje na lądzie, ale jej larwy występują w wodzie i są uznawane za bardzo drapieżne. Salamandra żyje przede wszystkim w rejonach górskich i można spotkać ją także w Polsce – najczęściej w Karpatach i Sudetach, na wysokości do około 1100m W odpowiednich warunkach może przeżyć nawet 20 lat. fot. Salamandra plamista: wygląd/Adobe Stock, brummm Salamandra plamista: warunki życia Salamandrę najczęściej można spotkać na lądzie, choć przebywa także w środowisku wodnym. Jednak w wodzie najczęściej bytuje tylko w okresie godowym. W ciągu dnia te płazy odpoczywają, by zwiększyć swą aktywność nocą. Na salamandrę najczęściej można natknąć się w ciemnych, wilgotnych, górskich lasach bądź w pobliżu płytkich rozlewisk, gdzie samiczka rodzi młode. Salamandra zapada w sen zimowy, zwykle ma to miejsce już w październiku. Jej pory aktywności to czas od marca do maja. W pełni lata salamandry żyją zwykle w kryjówkach i wykazują niską aktywność. Salamandra plamista: hodowla w domu Salamandra jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, dlatego w Polsce podlega częściowej ochronie. Prawo dopuszcza możliwość hodowli domowej, jednak trzeba zapoznać się z warunkami. Zwierzę przeznaczone do hodowli domowej może pochodzić tylko z innej hodowli, w żadnym wypadku nie wolno łapać w tym celu dziko żyjących osobników. fot. Salamandra plamista: hodowla/Adobe Stock, Wirestock Creators Treść artykułu została pierwotnie opublikowana Czytaj także:Gatunki żółwi hodowlanychKameleon jemeńskiJaszczurki domowe„Rak” jest to termin określający zespół chorób różniących się typem i miejscem występowania, ale mających jedną wspólną cechę – nadzwyczajny wzrost komórek, wykraczający poza normalnych okolicznościach wzrost wszystkich naszych komórek jest ściśle kontrolowany. Ale gdy sygnały kontrolne jednej z komórek działają niewłaściwie i cykl życia komórki zostaje zakłócony, komórka dzieli się i dzieli. Niekontrolowany wzrost postępuje i w rezultacie powstaje nadmiernie rozrośnięta masa zwana „guzem”. Guz może być zarówno łagodny jak i łagodny jest nie rakotwórczy i niezagrażające życiu. Nie rozprzestrzeniają się do innych części ciała. Wiele guzów piersi jest przykładem guza złośliwy może się rozprzestrzeniać do innych części ciała. Kiedy się rozprzestrzenia, złośliwe komórki przenoszą się za pomocą układu limfatycznego lub krwionośnego do innych części ciała, żeby się tam „zagnieździć” i mnożyć, co w efekcie powoduje powstawanie nowych guzów zwanych wtórnymi lub przerzutami. Nazwa, jaką wówczas nadaje się rakowi, jest powiązana z pierwotnie umiejscowionym rakiem, nawet jeśli rozprzestrzenił się on do innych części ciała. Na przykład, jeśli rak prostaty przerzucił się na wątrobę nadał nazywany jest rakiem się to zaczyna?Rak zaczyna się wówczas, gdy normalna komórka staje się rakową. Tak się dzieje, gdy coś zakłóca DNA, zmieniając kod który monitoruje cykl życiowy komórki. Jeden lub kilka z wielu czynników ryzyka może przyczynić się do powstania takich popularne czynniki ryzyka to: Genetyczne predyspozycje – Niektóre rodzaje raka, jak na przykład rak jelita albo rak piersi, często powtarzają się w rodzinie. Tylko predyspozycja do zachorowania jest dziedziczona, tak więc inne, niegenetyczne (np. środowiskowe) czynniki muszą zaistnieć, żeby rak się rozwinął. Pojawienie się takiej predyspozycji w rodzinie nie oznacza, że dana osoba na pewno zachoruje się na raka, jednak pozostaje ona w grupie podwyższonego ryzyka. Wiedza na temat czynnika genetycznego i zarządzanie nią może pomóc w zapobieganiu zachorowania na raka. Ekspozycja na estrogen (kobiety) – kobieta jest narażona na niektóre ginekologiczne typy raka. (np. piersi lub macicy), jeśli jej system narażony jest na zbyt dużą ilość estrogenu, który stymuluje proliferacje komórek w danej tkance. Czynniki, które przyczyniają się do zwiększonej ekspozycji na estrogen to początek menstruacji, okres menopauzy oraz picie alkoholu. Ryzyko zachorowania jest mniejsze u kobiet, które urodziły dziecko przed 25 rokiem życia. Pośród innych czynników, które mogą zmniejszyć ryzyko należy wymienić regularne ćwiczenia i niskotłuszczową dietę. Promieniowanie jonizujące – nadmierna ekspozycja na promieniowanie jonizujące, jak promieniowanie rentgenowskie, może powodować szkody w DNA, które mogą prowadzić do raka. Promieniowanie ultrafioletowe jest promieniowaniem słonecznym. Promienie ultrafioletowe B (UVB) uszkadzają DNA komórki i są przyczyną powstawania raka skóry w 90% przypadków. Zapobieganie zachorowaniom obejmuje zmniejszenie ekspozycji na słońce, noszenie ochronnych ubrań oraz stosowanie kremów przeciwsłonecznych z wysokim filtrem SPF (Sun Protection Factor). Rakotwórcze środki chemiczne – rakotwórcze środki chemiczne jak azbest, benzen, formaldehyd czy spaliny diesla są niebezpieczne w większych stężeniach. Dym tytoniowy – palenie tytoniu jest jednym z najbardziej zabójczych czynników rakotwórczych. Palenie może powodować raka płuc i innych narządów. Najlepszym sposobem na obniżenie ryzyka zachorowania na raka płuc jest nie palenie oraz unikanie ekspozycji na palenie wtórne, czyli przebywania w zadymionych miejscach. Alkohol – osoby, które pija dużo alkoholu są mocno narażone na raka jamy ustnej, gardła, przełyku, żołądka i wątroby. Rakotwórcze jedzenie – istnieją pewne pokarmy, które zawierają substancje rakotwórcze. Produkty, które powinny być wykluczane to octowe marynaty i produkty wędzone oraz mięso traktowane azotanami, jak również mięso zwęglone na grillu, jako że zwęglone części są rakotwórcze. Spożywanie witaminy C w diecie może wspomagać ochronę przed rakiem powodowanym rakotwórczym jedzeniem. Niezdrowa dieta – dieta bogata w tłuszcze nasycone (szczególnie z czerwonego mięsa) jest powiązana z kilkoma typami raka, włączając raka jelita, gruczołu odbytnicy i prostaty. Ryzyko może być zmniejszone przez redukcje tłuszczu zwierzęcego w diecie oraz poprzez jedzenie większej ilości produktów sojowych, pełnoziarnistych, owoców i warzyw. Wolne rodniki są niebezpiecznym, wysoce aktywnym związkiem chemicznym, który może zniszczyć DNA i prowadzić do raka. Powstają na różne sposoby, włączając utlenianie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Dieta bogata w antyutleniacze (jak witamina A i C), zawartych w żółtych i pomarańczowych owocach i warzywach, może redukować ryzyko z nimi niekontrolowanego mnożenia się komórek, jak również szybkości z jaką to zachodzi, zmienia się w każdym przypadku. Wielu ludzi przezwycięża chorobę lub żyje z nią wiele lat pełnią życia. Jeśli u Ciebie lub kogoś bliskiego został zdiagnozowany rak, możesz być zainteresowany, jakie metody leczenia tej choroby się leczenia nowotworówIstnieje wiele metod leczenia. Są one wybierane na podstawie typu raka, jego lokalizacji, zakresu występowania i stadium, w którym zostało zdiagnozowane oraz zdrowie i samopoczucie pacjenta. Leczenie może być pojedyncze, sekwencyjne bądź też być mieszanką terapii.• Chemioterapia – stosuje się leki przeciwnowotworowe. Leki te niszczą komórki raka poprzez zahamowanie wzrostu lub rozmnażania w jakimś stopniu cyklu życiowego komórki. Leki te mogą być podane dożylnie, doustnie lub poprzez zastrzyk domięśniowy, podskórny lub w inny sposób, w zależności od leku i typu raka. Chemioterapia jest często podawana w stosuje się nie tylko do leczenia raka, ale również usuwania skutków raka (np. bólu), efektów ubocznych, takich jak nudności, często występujące w różnych typach przeciwnowotworowe – jak działają i co to powoduje?Większość leków przeciwnowotworowych działa na zasadzie hamowania syntezy DNA lub innych procesów w cyklu życiowym komórki. Ponieważ przeciwnowotworowe leki działają ogólnie, obciążone ich działaniem zostają nie tylko komórki rakowe, ale wszystkie szybko mnożące się komórki. Sposób, w jaki nienowotworowe komórki są obciążane określają działania uboczne danego leku. Zdrowe komórki ulegające zniszczeniom to komórki krwi, które zwalczają infekcje, pomagają krzepnąć krwi i dostarczają tlen do wszystkich części ciała. Kiedy parametry krwi ulegają zmianie, pacjent jest podatniejszy na infekcje, pojawianie się siniaków lub krwotoki, jak również może się czuć słaby i bardzo zmęczony. Szybko dzielące się komórki w cebulkach włosów i komórki wyścielające przewód pokarmowy mogą również zostać tego mogą być utrata włosów, słaby apetyt, nudności i wymioty, biegunka, rany warg i ust. Wiele z ubocznych efektów może być kontrolowanych dzięki nowoczesnym lekom. U większości pacjentów, efekty uboczne, są krótkotrwałe i w końcu ustępują. Włosy odrastają, choć mogą zmienić kolor i fakturę.• Radioterapia i brachyterapia – jest to typ leczenia raka z wykorzystaniem promieniowania jonizującego. Promieniowanie to niszczy komórki albo materiał genetyczny komórek w strefie, która podlega leczeniu, tym samym uniemożliwiając komórce wzrost.• Operacja – jest to usunięcie guza. Czasami otaczające guz tkanki i węzły chłonne są również usuwane. Operacja może być prowadzona z użyciem konwencjonalnych narzędzi lub lasera.• Terapia hormonalna – regulacji hormonów w celu zapobiegania działaniu hormonów, które wpływają na wzrost raka.• Terapia biologiczna (immunoterapia) korzysta z działania układu odpornościowego pacjenta, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio, zwalczając chorobę bądź zmniejszając skutki uboczne spowodowane innymi terapiami.• Terapia celowana – leki onkologiczne dostosowane do charakterystyki genetycznej danego guza. Dowiedz się więcej: Hipertermia – czyli przegrzanie guza nowotworowego, staje się jedną z cenionych metod walki z rakiem. Jest to termiczny rodzaj radioterapii mogący istotnie zwiększyć skuteczność leczenia raka. Służy niszczeniu komórek guzów bądź zahamowaniu ich wzrostu poprzez ich przegrzanie. Metodę tę stosuje się w połączeniu z chemioterapią i/lub radioterapią.
. 232 104 156 258 35 79 368 340